Jan-Dirk fietst in Ierland

Dag 3 Cookstown - Newstownstewart 75 km, 1063m geklommen, 1061m gedaald, gem. snelheid 15.9 km/h

Het ontbijt van de B&B Belfast House mag er zijn! Een heerlijk voedzaam Iers ontbijt met koffie, jus, melk, geroosterd brood en yoghurt met cereal en fruit. Wat een verschil met gisteren! Ik heb het er goed van genomen, want vandaag ga ik de heuvels in van The Sperrins Moutains. Volgens mijn routeboekje staan me wat pittige klimmetjes te wachten. Pittige klimmetjes zo vroeg op de route baarden me wat zorgen. Ik ben immers nog niet helemaal “ingefietst” en bij een vorige fietstocht (Hanzeroute 2014) had ik al eens flink last van mijn linkerknie gehad.

Ik ben Cookstown nog niet uit of krijg de eerste flinke beklimming al voor de kiezen. Ik moet al snel naar mijn lichtste verzet, dat belooft nog wat! Na een aantal fikse beklimmingen en wat afdalingen voerde de route door een dal van de rivier Owenkillew naar het plaatsje Gortin. Na 40km was ik toe aan een kop koffie, maar alle pubs waren nog gesloten. Gelukkig was er één winkeltje open waar verse koffie werd verkocht. Op een bankje voor de winkel genoot ik in het zonnetje van een mars en een cappuccino (per ongeluk op de verkeerde knop gedrukt). Nadat ik alle moed had verzameld vertrok ik naar mijn grootste uitdaging van vandaag, de beklimming naar het uitzichtpunt. Na een paar tussenstops en flink wat zweetdruppels bereikte ik het “hoogtepunt” van de dag en werd beloond met een schitterend uitzicht.

Het was goed fietsweer. In de ochtend was het nog bewolkt maar later op de dag brak de zon door.  Na morgen wordt er regen verwacht....

Ik had gelezen dat in de buurt een museum is over de geschiedenis van de Ierse emigranten. Mooi moment om wat meer over de geschiedenis van dit land te leren en mijn knieĂ«n wat rust te gunnen. Het museum bleek tevens een soort openluchtmuseum met tal van gebouwen uit de tijd van de emigratie (rond 1700). Bijzonder was een deel van een schip waarin de Ieren de overtocht moesten maken.  Tijdens stormen, die meerdere dagen konden duren werd het schip alle kanten op geslingerd en moest men in het pikkedonker in de stapelbedden blijven liggen tot de storm over was. Mensen waren ziek, moesten overgeven en hun ontlasting laten lopen. Lekker voor degene die onder lag… Voor de meeste Ieren was de overtocht zo’n traumatische ervaring dat slechts weinigen weer terug naar Ierland gingen.

Op de weg naar het museum passeerde ik een boerderij waar een bord op de weg stond met de tekst “road ahead closed”. Als fietser stoor ik me doorgaans niet zoveel aan dit soort borden, maar gelukkig zag ik net op tijd dat er ook een onopvallend touw over de weg was gespannen! Met een noodstop kon ik nog net op tijd erger voorkomen. Pfff, dat scheelde niet veel. De boer had een touw over de weg gespannen om zijn koeien over te laten steken. Niet te geloven dat hij hiervoor een onopvallend touwtje gebruikt! Ik heb nog geprobeerd om hem in mijn beste Engels duidelijk te maken dat dit levensgevaarlijke was, maar dit maakte niet veel indruk. Hij gebaarde dat ik door kon fietsen. Wat een oetlul!

Na het museum was het nog ongeveer 7 km naar Newstownstewart. Ik had hier via booking.com een goedkopen overnachting geboekt bij the Castle Inn. Restaurants waren hier niet maar ik kon om de hoek eten halen bij een Take Away  om de hoek. De hoteleigenares bood me aan het eten in de pub van het hotel op te eten. Het werd uiteindelijk een z.g Chicken box, een goedgevulde doos met: chips, friet, gesmolten kaas, kipnuggets, coleslaw en azijn. Heerlijk na een dag fietsen!    

 

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!